Wednesday, September 7, 2011

rhapsody of love 22

Aku terjaga tiba-tiba dari lena. Mungkin terdengar suara-suara yang membingit kat tepi telinga aku ni. Macam suara mak dan... siapa ye? Aku terpanggil untuk melihat keadaan itu namun aku tak terus buka mata. Saja aku mengada nak dengar apa yang berlaku.

Kejap.

Apa dah jadi dengan aku? Macam mana pula aku boleh tidur ni? Bukan ke aku dah bangun masa mak kejut aku suruh makan??

"Dia tak sedar lagi ke? Mak risau lah.." Suara mak  yang sayu semacam. Kesian pula dengar. Tapi kenapa pulak mak nak risau-risau ni? Aku sakit ke? Kronik benar ke?

"Mak cik.. dia okay. Suhu badan dia pun dah turun. Penat aje tu."

Eh? Maira pun ada?

"Ha'ah, mak.. angah okey tu.."

Erk! Along! Ni suara along? Apakah? Tetiba rasa macam nak marah ni. Eh! Kenapa pula aku nak marah bagai ni??? Dush~ Dah hilang ingatan ke aku ni? Tak boleh jadi ni. Aku buka mata. Nampaklah si Maira, mak dan along kat depan aku.

"Mmm.. Ma..ak.." Aku bukan saja-saja nak buat gagap tapi suara ni macam tak boleh nak keluar. Dah la serak gila. Sekali dengar dah macam Malik Nor da haa.. Adeii...

"Eh, angah dah sedar!" Mak terus pegang pipi aku sambil menangis. Ya allah mak aku ni, macamlah aku ni baru bangkit dari koma. Aku koyak sengih melihat mak. Maira yang tengah buat muka kerek di sebelah along aku jeling sekilas.

"Why are you here?" Aku tanya Maira dengan tanpa rasa berdosa.

"To check on you lah!" Maira marah. "You know, you almost made me got heart attack?"

"Eh?" Blur.

"Apa eh-eh? Aku eh atas dahi kau tu karang. Biar demam kau tak kebah-kebah. Dah tau demam tu bawak-bawaklah pergi klinik. Kau ingat kau doktor kau tak payah pergi klinik lah? Dah hebat sangat? Dah bionic sangat? Lagi satu, handphone kau tu campak aje dalam longkang. Ada pun tak guna. Nasib baik aku pandai aku telefon rumah mak kau. Kalau tak, tak tahulah apa nak jadi dengan kau tuh." Bebelan Maira masuk bertubi-tubi dalam telinga terus sampai ke sel otak aku. Dia punya marah membara-bara. Ish.. ish.. ish.. Tapi apa aku dah buat?

"Rewind.. rewind. Tak faham. Blur. Blank. Story. Please." Aku ni agak lembap jugak rupanya ye?

Mak, Maira dan along serentak mengeluh. Aku pandang mereka satu persatu. Tapi bila tiba pada wajah along, aku naik bengang semacam. Nak aja aku baling lampu bilik tidur aku ni kat kepala dia. Biar terpacak tak jatuh-jatuh. Tapi sebab apa ye? Think, Cha, think. Mesti ada...

Oh!

"Along!" Jeritan zahir aku yang tiba-tiba meletup bak Gunung Krakatoa membuatkan semua orang terkejut. Aku bingkas bangun tapi hanya dua saat aje sebab kepala aku terasa berat sangat jadi aku duduk balik kat katil.

"Angah..." Mak pujuk aku bila dia tengok muka aku dah bertukar jadi singa betina kelas satu. Along kaget.

"Aku keluar sekejap." Maira bersuara halus. Sebaik sahaja pintu tertutup, along menyambar badan aku dan dibawa dalam dakapannya. Aku kaku. Kaku sebab aku marah kat dia. Mak pula dah menangis teresak-esak. Mak, murahnya air mata dia bila tiba bab along...

"I'm sorry,"bisik along sambil cium kepala aku. Bohonglah kalau aku kata aku tak tersentuh. Actions speak louder than words aint it? Betul. Sebab air mata aku juga dah meleleh-leleh. Habis basah baju along.

"Angah, along sorry."

Aku diam aje. Tak nak bagi respon. Konon protes. Tapi sungguh, dah lama along tak peluk aku macam ni, tak cium aku macam ni, tak manjakan aku macam ni. Sejak dia kahwin semua berubah. Aku bukan nak tamak tapi dia tetap abang aku. Dia je tempat aku nak bermanja-manja selain Pak Chu. Hehhh...

"Merajuk lagi ke ni?" Dia angkat muka aku. Aku buat muka masam. Tapi muka along sangatlah lawak. Terhambur gelak aku dibuatnya

"Buruknya muka along. Macam cicak tokek." Aku gelak lagi sambil peluk lengan dia. Dia senyum lebar kemudian mengusap dahi aku. Lepas tu, dia tarik mak pula lalu dia peluk kami berdua. Erat.

"Along mintak maaf. Along janji tak buat lagi." Sebak suaranya.

"Janji?" Aku pandang dia.

"Janji."

"Alhamdulillah.." Mak cium pipi along lama. "Sayang anak mak."

"Along pun sayang mak." Along pula cium pipi mak. Lebat betul air mata along turun.

"Allah... semua nak nangis ni. Ni bukan hari raya lah you all. Lemas angah tengok,"sampuk aku dalam tawa. Aku ni cakap aje kat orang.. tak sedar mata sendiri pun dah beranak sungai. Hee~ Rindu Along!

****

"Oiy!" Maira sapa aku dengan kereknya. Hee~ Bini orang ni tak reti-reti nak bagi salam ke?

"Oiy!" Aku balas kerek-kerek jugak. Mana boleh kalah beb! Maira duduk depan aku. Dahi aku dirabanya.
kemudian, dia mengeluh.

"I'm fine la kakak." Aku senyum buat muka comel.

Dia buat muka sambil tenung muka aku. "Lain kali demam roger la kat aku. Risau tau tak?"

"Alaah.. demam biasa jelah." Aku sengih lebar-lebar. "Eh, macam mana kau tau aku pengsan huh?" Nak jugak aku tau macam mana tiba-tiba si doktor ni boleh ada kat rumah ni.

"Bukan aku dah betau kau ke tadi? Hehhh... macam ni memula aku call phone kau tapi tak berangkat. Aku try banyak kali but still no answers. So, aku telefon rumah kau. Mak kau yang angkat, menangis-nangis sambil kata kau pengsan. And the rest is history." Maira jawab dengan muka selamba. Nampak lainlah Maira sekarang. Makin berseri-seri. Apa rahsianya? Sebab dia dah kahwin ke yang jadi menyilau benar ni?

"Ooooo...." Mulut aku jadi bentuk O. Manalah nak berangkat telefon aku tuuu.. kan ke benda alah tu kat bilik, aku pula kat ruang tamu. Adeeiii~

"Cha..." Maira panggil. Suara concern semacam je. "Wassup with your bro tadi?"

Aku sengih kelat.

"This and that." Aku bukan tak nak cerita. Lebih-lebih lagi si Maira ni kawan baik aku. One and only. Tapi macam terlalu berat je. Aku tak naklah semakkan fikiran dia dengan masalah picisan aku ni.

"Okey. I understand." Dia senyum. Tak lama kemudian, dia bangun. "Aku nak balik ni. Kesian si Ijat tunggu lama-lama kat rumah. Lagipun, dah petang ni. Are you okay if I'm leaving?"

"Okay laa. Dont worry." Aku buat muka. Ada gaya aku ni macam dah tak larat sangat ke? Aku demam jelah bukan sakit tahap kronik!

Maira angguk sambil tersenyum. Dahi aku dicium sekilas sebelum menapak ke pintu bilik. Dia ni betul-betul layan aku macam budak kecik. Aku tengok Maira yang tiba-tiba berhenti depan pintu. Maira toleh kembali memandangku. Aku angkat kening. Pehal senyum macam dapat pencahayaan agung ni?

"By the way..." Maira bersuara.

"Pe?"

"Aku pregnant!"

Aku terlopong sesaat dua.

"APPPPPPEEEEEEE??????!!!!!!!"

Dan Maira sekadar tergelak bahagia..

No comments:

Post a Comment

sekupang.. dua kupang.. tiga kupang.. nah! aku kasi kat hangpa!